musiconline: 29 - 7 – 2019: Νέες κυκλοφορίες - Μουσικά νέα της εβδομάδας

- Τον Ιούνιο του 2018, ο Καναδός Chris LaRocque φόρεσε το μπλουζάκι του Anthrax και, ως πιστός οπαδός των Slayer, πήγε να αποχαιρετήσει τους thrash metal θρύλους, οι οποίοι θα περνούσαν από το Τορόντο πλαισιωμένοι από τους Anthrax και τους Testament, στα πλαίσια της τελικής τους περιοδείας -αυτής που είδαμε κι εμείς το Σάββατο το βράδυ στο Κλειστό Γήπεδο Μπάσκετ «Νίκος Γκάλης» του ΟΑΚΑ .

Εκεί, λοιπόν, ο LaRocque ήπιε πολύ, με αποτέλεσμα το headbanging και το moshing του να γίνει κάπως επιθετικό για τους γύρω του. Τόσο, ώστε δεν άργησε να κληθεί η ασφάλεια, η οποία και τον πέταξε έξω με συνοπτικές διαδικασίες.

Καθώς όμως η σκηνή της μπύρας Budweiser όπου διεξαγόταν η συναυλία είχε στηθεί δίπλα στη λίμνη Οντάριο, ο LaRocque αποφάσισε να γυρίσει ...κολυμπώντας! «Δεν πήγαινα γρήγορα», δήλωσε αργότερα στον καναδικό Τύπο, «προσπαθούσα να μην τραβήξω την προσοχή».

Ωστόσο τον είδε ο Scott Ian των Anthrax, ο οποίος τον φωτογράφησε και τον πόσταρε στο προσωπικό του Instagram, κάνοντάς τον παγκοσμίως διάσημο.

Μαθαίνοντας έπειτα την ιστορία του, οι Slayer επικοινώνησαν μαζί του και του έκαναν δώρο εισιτήρια για να πάει να τους δει στο Λονδίνο.

Τώρα, οι ιθύνοντες της Budweiser αποφάσισαν να τον απαθανατίσουν σε μια νέα συσκευασία της μπύρας, η οποία γιορτάζει τα 25 χρόνια της προαναφερόμενης μουσικής σκηνής στο Τορόντο. Ο LaRocque το ευχαριστήθηκε και πόσταρε σχετικά στο προφίλ του Facebook, αναρωτήθηκε όμως -με το δίκιο του, θα προσθέταμε εμείς- αν όλα αυτά σημαίνουν ότι μπορεί να έχει και μερικές ...δωρεάν μπύρες!

- Όταν βγήκε το The Soft Parade πίσω στον Ιούλιο του 1969, οι Doors ήταν μια ήδη φτασμένη και διάσημη μπάντα, καθώς με το αμέσως προηγούμενο άλμπουμ τους Waiting For The Sun είχαν κατακτήσει ακόμα και το νούμερο 1 της πατρίδας Αμερικής (κι ένα #16 στη Βρετανία).

Το The Soft Parade δεν πήγε αναλόγως καλά: πέτυχε να φτάσει στο #6 των Η.Π.Α., αλλά πάτωσε στη Βρετανία. Ήταν επίσης ένα παράξενο άλμπουμ, αφού και ο παραγωγός Paul A. Rothchild είχε εισηγηθεί αλλαγή πλεύσης στον ήχο της μπάντας, αλλά και ο Jim Morrison είχε τόσο χαθεί στα προσωπικά του θέματα, ώστε το κύριο δημιουργικό βάρος έπεσε στον κιθαρίστα Robby Krieger. Οι κριτικοί το βρήκαν μέτριο (αν δεν το έθαψαν) και αρκετοί πιστοί ως τότε fans ξενέρωσαν, θεωρώντας ότι οι Doors πήγαν στην ποπ μεριά των πραγμάτων.

Μισό αιώνα μετά, το The Soft Parade παραμένει αμφιλεγόμενο. Κάτι όμως που δεν θα σταματήσει τους εναπομείναντες Doors από το να γιορτάσουν τα 50 αυτά χρόνια, με μια σπέσιαλ επανέκδοση, που θα εμφανιστεί στα δισκοπωλεία στις 18 Οκτωβρίου.

Το μεγάλο «τυράκι» για τους fans θα είναι τα 12 ως τώρα ακυκλοφόρητα κομμάτια που θα συμπεριληφθούν στην έκδοση ως bonus, δίνοντάς μας την ευκαιρία να ακούσουμε το υλικό του δίσκου σε μια πιο πρώιμη, απογυμνωμένη μορφή, χωρίς τις ποπ παρεμβάσεις στην ενορχήστρωση που δίχασαν το κοινό του 1969. Θα υπάρξουν όμως και 3 εντελώς άγνωστα τραγούδια, τα οποία κόπηκαν στην τελική ευθεία.

- Στα 30 του, ο A$AP Rocky είναι δίχως αμφιβολία ανάμεσα στους μεγάλους χιπ χοπ αστέρες των καιρών μας. Ξεπηδώντας από το συγκρότημα των A$AP Mob, έφτασε σε ένα μεγάλο παγκόσμιο hit το 2012 με το "Fuckin' Problems" (μια συνεργασία με τον Drake, τον Kendrick Lamar και τον 2 Chainz που ακούσαμε πολύ και στην Ελλάδα), διατηρώντας έκτοτε διαρκή δημοφιλία, όπως έδειξε και το τελευταίο του άλμπουμ Testing το 2018 (Η.Π.Α. #4, Βρετανία #11, Γαλλία #93, Αυστραλία #5, Καναδάς #3, Γερμανία #22).

Ήταν λοιπόν λογικό ότι τα νέα για τη σύλληψή του στη Σουηδία θα γίνονταν μεγάλο θέμα. Οι περισσότεροι βέβαια ανέμεναν ότι σύντομα το όποιο ζήτημα θα εκτονωνόταν -όπως γίνεται συνήθως όταν μπλέκουν με τη δικαιοσύνη αστέρες με τέτοιο βεληνεκές. Όμως έχουν πλέον περάσει 3 εβδομάδες, στις οποίες ο A$AP Rocky παραμένει σταθερά φυλακισμένος σε ένα κελί στη Στοκχόλμη.

Η σουηδική αστυνομία συνέλαβε τον 30άχρονο ράπερ κατηγορώντας τον για επίθεση, καθώς το θύμα υποτίθεται ότι δάρθηκε άγρια, δεχόμενο κλωτσιές ενώ βρισκόταν στο έδαφος από τον ίδιο τον A$AP Rocky και τη συνοδεία του, όπως και κοψίματα με κομμένο μπουκάλι. Ο ίδιος ο A$AP Rocky αρνείται την τόση βιαιότητα και ισχυρίζεται ότι βρισκόταν σε αυτοάμυνα, καθώς είχε δεχτεί πρώτος επίθεση. Μάλιστα, παραδόθηκε ο ίδιος, οικοιοθελώς σε αστυνομικό τμήμα της σουηδικής πρωτεύουσας, για να βοηθήσει την εξέλιξη της έρευνας.

Πλέον, ωστόσο, η σουηδική δικαιοσύνη δείχνει να έχει απορρίψει τον ισχυρισμό του ότι δέχτηκε παρενόχληση ή επίθεση από το θύμα. Και, σύμφωνα με πηγές της, είναι αναγκαία η κράτηση του A$AP Rocky, καθώς -ως ξένος υπήκοος, με τέτοιο παγκόσμιο στάτους- είναι εύκολο να διαφύγει της χώρας. Το όλο θέμα συντηρείται διαρκώς από τον αμερικάνικο μουσικό Τύπο -που ναι μεν κρατάει αποστάσεις από τα γεγονότα, αλλά πιέζει με τρόπο για την απελευθέρωση του ραπ αστέρα- ενώ ανάλογη δημοσιότητα έχει δώσει και η χιπ χοπ κοινότητα, με τον Tyga και τον Tyler The Creator να καλούν σε ανοιχτό μποϊκοτάζ των συναυλιών στη Σουηδία, έως ότου αποφυλακιστεί. Κάποιες πάντως αρχικές δημοσιεύσεις για «απάνθρωπες συνθήκες κράτησης» και «φαγητό που δεν τρώγεται», έχουν πλέον διαψευστεί εντελώς -μεταξύ άλλων και από τον ίδιο τον δικηγόρο του A$AP Rocky.

Πρόσφατα, η χιονοστοιβάδα έφτασε και στον ίδιο τον Donald Trump, ο οποίος έστειλε τον Carl Risch από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να επισκεφτεί τον A$AP Rocky, ενώ τουίταρε και την υποστήριξή του προς τον ράπερ, καλώντας για άμεση αποφυλάκισή του. Λίγο μετά, έκανε κι ένα τηλεφώνημα 20 λεπτών στον Πρωθυπουργό της Σουηδίας και ηγέτη των Σοσιαλδημοκρατών της χώρας, Stefan Löfven.

Όλα αυτά, ώθησαν τον Löfven να κάνει επίσημη τοποθέτηση για το θέμα, επαναλαμβάνοντας τα κατά τη γνώμη του αυτονόητα. Είπε δηλαδή ότι η κυβέρνηση δεν έχει κανένα δικαίωμα, αλλά και καμία πρόθεση να παρέμβει στη δουλειά της δικαιοσύνης, η οποία στη Σουηδία λειτουργεί εντελώς ανεξάρτητα. Και υπογράμμισε ότι στη χώρα του όλοι είναι ίσοι απέναντι στον Νόμο, άρα δεν θα υπάρξει κάποια ειδική μεταχείριση για τον A$AP Rocky, δήλωση που πολλοί αναλυτές θεώρησαν ότι είχε τόνο φιλικής προειδοποίησης απέναντι στη συνεχή διατήρηση της υπόθεσης στις πρώτες ειδήσεις των δημοσιευμάτων του αμερικάνικου μουσικού Τύπου.

- Μεγαλώνοντας μέσα σε μια οικογένεια της Νέας Ορλεάνης με κλίση στη μουσική, ο Art Neville καταπιάστηκε από παιδί με αυτό το ενδιαφέρον, μαθαίνοντας πιάνο στο πλάι των 4 αδερφών του. Πηγαίνοντας κατόπιν στο Γυμνάσιο, έγινε μέλος των Hawketts, αναλαμβάνοντας και χρέη τραγουδιστή το 1954, στη διασκευή του "Mardi Gras Mambo", η οποία τους χάρισε μια σημαντική τοπική επιτυχία. Ήταν η αρχή μιας λαμπρής καριέρας.

Η θητεία στο Ναυτικό των Η.Π.Α. (1958) διέκοψε τα καλλιτεχνικά σχέδια του Art Neville, ξανάπιασε όμως το νήμα από το 1962 και δεν το εγκατέλειψε έκτοτε, παραμένοντας ενεργός ως και τις 19 Δεκεμβρίου 2018, όταν και ανακοίνωσε ότι βγαίνει στη σύνταξη. Στο μεσοδιάστημα ίδρυσε τους Neville Sounds, οι οποίοι το 1965 έγιναν βάση για τη συγκρότηση των Meters: ενός από τα πλέον σημαντικά γκρουπ εκείνης της δεκαετίας, που άσκησε μεγάλη επιρροή στο rock της εποχής και σήμερα θεωρούμε ότι γέννησαν το funk, μαζί με τον James Brown. Οι Meters άντεξαν ως το 1977, με τον Art Neville να συγκροτεί στη συνέχεια (1978) τους Neville Brothers, μαζί με τα 4 αδέρφια του. To γκρουπ αυτό γνώρισε κάμποση επιτυχία -μεταξύ άλλων και στο ελληνικό ραδιόφωνο, με το "Yellow Moon" το 1989- και κράτησε ως το 2012, δίνοντας την αποχαιρετιστήρια συναυλία του το 2015, στη Νέα Ορλεάνη. Στο μεταξύ, ο Art Neville είχε ανασυγκροτήσει παράλληλα και τους The Meters από το 1989 και έπειτα, οι οποίοι ακόμα συνεχίζουν.

Όπως ανακοίνωσε ο επί σειρά ετών μάνατζέρ του Kent Sorrell στον Τύπο της Νέας Ορλεάνης, ο Art Neville πέθανε ήσυχα στο σπίτι του, με τη γυναίκα του Lorraine στο πλάι του, ύστερα από χρόνια προβλήματα υγείας. Ήταν 81 ετών

- Οι 10 δίσκοι που ξεχωρίσαμε για τον Ιούλιο του 2019:

1. Ada Lea – What we say in private

2. Freya Ridings - Freya Ridings

3. The Dead Sound – Cut

4. Palace – Life after

5. Drab Majesty – Modern mirror

6. Thom Yorke – ANIMA

7. Jade Jackson – Wilderness

8. Night Moves – Can you really find me

9. Hot Chip – A bath full of ecstasy

10. Hatchie – Keepsake

NEW ALBUMS