musiconline: 9 - 7

- Aτελείωτες παρέες από πιτσιρίκια με t-shirts Arctic Monkeys τραγούδησαν, χόρεψαν, άναψαν καπνογόνα και διασκέδασαν με την ψυχή τους στην πολυαναμενόμενη, πειστική και επαγγελματική εμφάνιση του Alex Turner και της συμμορίας του. Αλλά και τα υπόλοιπα τέσσερα σχήματα κατάφεραν να χρωματίσουν τη συνολική εμπειρία με τον δικό τους τρόπο.

Με το ελαφρύ αεράκι να μετριάζει κάπως τη μεσημεριανή δυσφορία, οι εκ Χανίων ορμώμενοι CoreTheBand ξεπρόβαλαν στη σκηνή κατά τις 4:30, ενώπιον αναπάντεχα πυκνού κοινού, που έψαχνε από νωρίς ιδανική θέση για να θαυμάσει τα μούσκουλα του Turner. Στο μισάωρο set τους, κατάφεραν να βγουν θριαμβευτικά από την κλασικά άβολη θέση του εγχώριου opening act σε μεγάλο φεστιβάλ, ανατρέποντας τη συνθήκη υπέρ τους: η πολυποίκιλη, εκρηκτική τους punk pop, προερχόμενη κυρίως από το πρόσφατο ντεμπούτο Ι (Don’t) Know, ξεσήκωσε το συσπειρωμένο πλήθος και κέρδισε θαυμαστές.

Ενώ το νεανικό κοινό κατέφθανε με αμείωτη ένταση στο Terra Vibe μέσω πούλμαν, ο Konstantin Gropper και η πενταμελής μπάντα του έκαναν την εμφάνισή τους στην ώρα τους. Παρόλο που το γερμανικό γκρουπ κυκλοφόρησε μόλις το νέο άλμπουμ The Horror, αποφάσισε να χτίσει το Rockwave set πάνω στις σημαντικότερες στιγμές της πλούσιας δισκογραφίας του. Έτσι, οι ανθεμικές μελωδίες και οι γενναιόδωρες συνθέσεις περί αγάπης από τις πρώτες κυκλοφορίες των Get Well Soon σκόρπισαν ένα γλυκόπικρο συναίσθημα στον αέρα και μπερδεύτηκαν απολαυστικά με τις πιο ανάλαφρες πτυχές της μπάντας.

Στη συνέχεια, ο Miles Kane και οι αξιότιμοι συμπαίκτες του προσέφεραν την πιο γραφική ροκ εμφάνιση της ημέρας. Το ξεπερασμένο στυλ και η παρωχημένη αισθητική των κομματιών του, εναρμονίστηκε πλήρως με το είδος της live εμπειρίας την οποία προτείνει. Ντυμένος με στυλ μεταξύ χλιδάτου ναυαγού και παιδιού των λουλουδιών, ο Βρετανός κιθαρίστας έπαιξε τραγούδια από τους 2 προσωπικούς του δίσκους, όπως και τα καινούρια "Cry Οn My Guitar" και "Shavambacu",

σερβίροντας το ένα συναυλιακό κλισέ μετά το άλλο: ζητούσε από το κοινό να χτυπήσει παλαμάκια, να σηκώσει τα χέρια ψηλά, να τραγουδήσει μαζί του, σαν να ήταν ο πρώτος στα χρονικά που έπραττε κάτι ανάλογο.

Επόμενοι στο πρόγραμμα οι βραβευμένοι με Mercury alt-J, η εμφάνιση των οποίων έκλεψε σε ορισμένες περιπτώσεις τις εντυπώσεις από το μεγάλο όνομα της βραδιάς.

Mπολιασμένο με έθνικ, folk και ηλεκτρονικά στοιχεία, το μελωδικό indie των alt-J κατάφερε να δημιουργήσει γόνιμες συνθήκες για χορό, όπως και πολλές στιγμές με έντονο συναισθηματικό βάρος.

Όπως αποδείχθηκε περίτρανα μέσα από τη χορταστική και προσεγμένη τους συναυλία, είναι η μεγαλύτερη ροκ μπάντα του πλανήτη αυτήν τη στιγμή και ο Turner o απόλυτος ροκ σταρ των ημερών μας –τουλάχιστον για τη νεαρότερη και μεγαλύτερη αριθμητικά μερίδα των οπαδών τους. Ωστόσο, ο φετινός δίσκος Tranquility Base Hotel & Casino ναι μεν τους έφερε για πρώτη φορά στην Αθήνα, μπέρδεψε όμως συνάμα τα νερά και γέννησε νέα ερωτήματα: έχουν γίνει οι Arctic Monkeys το προσωπικό όχημα του Turner;

- Όλοι ξέρουμε ότι οι Iron Maiden έχουν εδώ και χρόνια μυθικό στάτους, με αποτέλεσμα να γίνεται ...λαϊκό προσκύνημα στις συναυλίες τους -περιμένουμε άλλωστε ανάλογα σκηνικά και στα μέρη μας, αφού έρχονται μέσα στον μήνα ως headliners της 3ης μέρας του φετινού Rockwave Festival (Παρασκευή 20 Ιουλίου, στο Terra Vibe).Αλλά, τελικά, πόσα χρήματα βγάζουν οι Iron Maiden από τις συναυλίες; Η πιο έγκυρη πηγή διεθνώς για τον υπολογισμό των κερδών ενός καλλιτέχνη από την πώληση εισιτηρίων και μόνο, είναι το Boxscore, αναφορά που συντάσσεται για λογαριασμό του Billboard, του κατ' εξοχήν δηλαδή περιοδικού (και site) της αμερικάνικης μουσικής βιομηχανίας.
Αν και το Boxscore δεν κάνει συνολικές σούμες, ο απολογισμός της πρόσφατης συναυλίας των Iron Maiden στο Tele2 Arena της Στοκχόλμης (Σουηδία), δίνει νούμερα που ζαλίζουν: οι Βρετανοί θρύλοι έβγαλαν 2 εκατομμύρια 502 χιλιάδες ευρώ μόνο από τα εισιτήρια της συγκεκριμένης βραδιάς! Ανάλογα νούμερα επιβεβαιώνει και η πλατφόρμα του PRP από τις εμφανίσεις σε Πράγα και Ελσίνκι, ενώ στην περίπτωση του Βερολίνου και της Κοπεγχάγης κινούμαστε γύρω στο 1.500.000 ευρώ.
Από την άλλη, αν θεωρείτε ότι τα λεφτά αυτά είναι πολλά, σκεφτείτε ότι ο Ed Sheeran έβγαλε 11 εκατομμύρια 704 χιλιάδες ευρώ μόνο από τα εισιτήρια της συναυλίας στο Hamden Park της Γλασκόβης (Σκωτία). Σύμφωνα με το Boxscore, κανείς δεν τον φτάνει μέχρι στιγμής για το 2018, ούτε καν οι U2 με τη Beyoncé.

- Παρά τις δόξες που έχει γνωρίσει, είτε ως μία από τις πιο συναρπαστικές μαύρες φωνές του 20ού αιώνα, είτε ως «γιαγιά του rock», η Tina Turner συχνά πέρασε δύσκολες στιγμές. Και δυστυχώς η μοίρα της έμελλε να έχει κι άλλες τέτοιες, τώρα στα 78 της πλέον χρόνια.

Ο μεγαλύτερος γιος της Craig Turner, τον οποίον απέκτησε όταν ήταν μόλις 18 ετών από τον δεσμό που είχε τότε με τον σαξοφωνίστα των Kings Of Rhythm, Raymond Hill (1933-1996), βρέθηκε νεκρός στα 59 του χρόνια στο σπίτι του στο Studio City της Καλιφόρνια.

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Ellis Clopton για το Variety, ο Craig Turner δούλευε ως μεσίτης στην κοιλάδα του Σαν Φρανσίσκο. Το επίσημο πόρισμα της νεκροψίας δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα από τον ιατροδικαστή του Λος Άντζελες, ωστόσο οι αναφορές της αστυνομίας δείχνουν έντονα προς την κατεύθυνση της αυτοκτονίας.
Η Tina Turner δεν έχει προβεί σε δημόσια δήλωση ως την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές και είναι λογικό, αφού συν τοις άλλοις έχει και μακρύ ταξίδι να κάνει για να φτάσει στο Λος Άντζελες, καθώς εδώ και χρόνια ζει στο Küsnacht της Ελβετίας, λίγο έξω από τη Ζυρίχη, έχοντας μάλιστα αποποιηθεί την αμερικανική υπηκοότητα για την ελβετική.

- Το όνομα του Richard Swift μπορεί να μη λέει κάτι στο ευρύτερο κοινό, αλλά τα ονόματα όσων έσπευσαν να γράψουν το δικό τους αντίο στα social media, δείχνουν καλά το στερέωμα για το οποίο ήταν σημαντικός ο Αμερικανός μουσικός, τραγουδοποιός και παραγωγός, που πέθανε απρόσμενα στα 41 του χρόνια.
Γεννημένος στην Καλιφόρνια, ο Swift άρχισε να ασχολείται ενεργά με τη μουσική στα 14 του χρόνια (1991), τραγουδώντας σε εκκλησιαστικές χορωδίες. Στη δισκογραφία εμφανίστηκε 10 χρόνια αργότερα, με DIY, δικής του παραγωγής κυκλοφορίες, πριν τον εντοπίσει -και τον υπογράψει- η Secretly Canadian. Στις συνειδήσεις του indie ακροατηρίου, πάντως, τον έφερε το άλμπουμ του 2007 Dressed Up For The Letdown, έστω κι αν εμπορικά η αίγλη του περιορίστηκε σε αυστηρά underground διαδρομές.

Έκτοτε, ο ορίζοντας άνοιξε για τον Swift, ο οποίος βρέθηκε να είναι μέλος στους Shins και στους Arcs, αλλά και μπασίστας στις περιοδείες των Black Keys. Ακόμα μεγαλύτερη φήμη, ωστόσο, κέρδισε ως παραγωγός, βάζοντας την υπογραφή του στον δίσκο που καθιέρωσε τους Nathaniel Rateliff & Τhe Night Sweats, αλλά και σε δουλειές του Damien Jurado, των Foxygen και της Laetitia Sadier των Stereolab.
Ο Swift αρρώστησε ξαφνικά μέσα στον Ιούνιο, από απροσδιόριστη (σε δημόσιο επίπεδο) αλλά βαριά αιτία, που οδήγησε στη μεταφορά του σε νοσοκομείο της Tacoma, στην πολιτεία Ουάσινγκτον. Εκεί άφησε την τελευταία του πνοή, με το αίτιο να παραμένει άγνωστο -έχει άλλωστε γίνει κανόνας πλέον, να μην ανακοινώνονται οι αιτίες θανάτου.

NEW ALBUMS

- Big Narstie – Bdl Bipolar