musiconline: 11 – 2– 2019: Οι μουσικές κυκλοφορίες και τα νέα της εβδομάδας

- Η Alicia Keys ήταν η παρουσιάστρια της 61ης τελετής των Grammy στο STAPLES Center του Λος Άντζελες, η οποία ολοκληρώθηκε μέσα στη νύχτα (σε δικές μας ώρες), δίνοντας και φέτος τα βραβεία της (αμερικάνικης) μουσικής βιομηχανίας -τα οποία συνεχίζουν να τυγχάνουν της παγκόσμιας προσοχής, παρότι πολλοί ενημερωμένοι μουσικόφιλοι τα σνομπάρουν.

Οι κατηγορίες είναι βεβαίως ατελείωτες, ας δούμε όμως πού κατέληξαν ορισμένα βασικά Grammy και τι εικόνα σκιαγραφούν για το πώς είδε η μουσική βιομηχανία των Η.Π.Α. το 2018:

τραγούδι της χρονιάς

Τα προγνωστικά έδιναν "Shallow", το ντουέτο δηλαδή της Lady Gaga με τον Bradley Cooper από το remake του Ένα Αστέρι Γεννιέται (2018). Όπως όμως συνέβη και πέρυσι με το "Despacito", έπεσαν έξω: νικητής ο Childish Gambino με το "This Is America" (Η.Π.Α. #1, Βρετανία #6, Αυστραλία #1, Γαλλία #19, Καναδάς #1, Γερμανία #39, Ιαπωνία #45).

άλμπουμ της χρονιάς

Κι εδώ τα προγνωστικά έπεσαν έξω, αφού δεν τα κατάφερε ούτε ο Drake, ούτε η Cardi B, ούτε η Janelle Monáe που ήθελαν ορισμένοι. Μεγάλη νικήτρια η ...Kacey Musgraves, με το Golden Hour (Η.Π.Α. #4, Βρετανία #6)!

παραγωγοί της χρονιάς

Grammy για τον Pharrell Williams στο ποπ μέτωπο των πραγμάτων, Grammy για τον Blanton Alspaugh στη σφαίρα της κλασικής μουσικής.

καλύτερο βιντεοκλίπ

Νικητής ο Hiro Murai για το "This Is America" του Childish Gambino.

καλύτερος νέος καλλιτέχνης

Μάλλον εύκολη η νίκη της Dua Lipa σε αυτήν την κατηγορία, κόντρα σε Chloe x Halle και Luke Combs.

καλύτερο χιπ χοπ τραγούδι

Grammy για την ομάδα των 6 που χάρισε στον Drake το "God's Plan" (Η.Π.Α. #1, Βρετανία #1, Αυστραλία #1, Γαλλία #2, Καναδάς #1, Γερμανία #1, Ελλάδα #1).

καλύτερο χιπ χοπ άλμπουμ

Παρηγοριά για την Cardi B, η οποία αναδείχθηκε νικήτρια με το Invasion Of Privacy (Η.Π.Α. #1, Βρετανία #5, Αυστραλία #5, Γαλλία #64, Καναδάς #1, Γερμανία #39). Βασικός της ανταγωνιστής, ο Pusha T με το Daytona.

καλύτερο alternative rock άλμπουμ

Νικητής ο Beck με το Colors (Η.Π.Α. #3, Βρετανία #5), προς απογοήτευση της νέας indie γενιάς, η οποία «έβλεπε» St. Vincent και Masseduction.

καλύτερο ροκ άλμπουμ

Θα γελάσουν πολλοί και θα έχουν δίκιο, ωστόσο το βραβείο πήγε φέτος στους Greta Van Fleet για το ΕΡ From The Fires (Η.Π.Α. #36, Αυστραλία #75, Γαλλία #100, Καναδάς #23, Γερμανία #84).

καλύτερο ροκ τραγούδι

Εναλλακτικός θρίαμβος εδώ, νικήτρια η St. Vincent με το "Masseduction".

καλύτερη metal performance

Νικητές οι High On Fire με το "Electric Messiah".

καλύτερο R'n'B τραγούδι

Δεν μας λέει και πολλά εδώ στην Ελλάδα το "Boo'd Up" της Αγγλίδας Ella Mai (Η.Π.Α. #5), έφυγε όμως με το βραβείο -σε μια χρονιά με χαμηλό συναγωνισμό.

καλύτερο R'n'B άλμπουμ

Ο παλιός μπορεί όντως να είναι αλλιώς (βλέπε Toni Braxton), αλλά συνήθως στα Grammy ο νέος είναι ο ωραίος. Νίκη λοιπόν για το H.E.R. της H.E.R.

καλύτερα ποπ άλμπουμ

- Willie Nelson: My Way
- Ariana Grande: Sweetener

καλύτερo ηλεκτρονικό άλμπουμ

Σοκ για τους φίλους του Jon Hopkins, καθώς το βραβείο πήγε φέτος στους Γάλλους Justice για το Woman Worlwide.

καλύτερα άλμπουμ κλασικής μουσικής/όπερας

- Laurie Anderson & Kronos Quartet: Landfall
- Boston Symphony Orchestra (διευθ. Andris Nelsons): Shostakovich - Symphonies Nos. 4 & 11
- The Santa Fe Opera Orchestra (διευθ. Michael Christie): Bates - The (R)evolution Of Steve Jobs
- Donald Nally: McLoskey - Zealot Canticles
- Seattle Symphony (διευθ. Ludovic Morlot): Kernis Violin Concerto
- Apollo's Fire & Jeannette Sorrell: Songs Of Orpheus - Monteverdi, Caccini, d'India & Landi
- JoAnn Falletta: Fuchs - Piano Concerto 'Spiritualist'; Poems Of Life; Glacier; Rush

καλύτερο soundtrack

Νικητής ο Ludwig Göransson για το Black Panther.

καλύτερα τζαζ άλμπουμ

- John Daversa: Don't Fence Me In
- The Wayne Shorter Quartet: Emanon
- Cécile McLorin Salvant: The Window
- John Daversa Big Band & DACA Artists: American Dreamers - Voices Of Hope, Music Of Freedom
- Dafnis Prieto Big Band: Back To Sunset

καλύτερα blues άλμπουμ

- Buddy Guy: The Blues Is Alive And Well

- Fantastic Negrito: Please Don't Be Dead

καλύτερο folk άλμπουμ

Ούτε Joan Baez, ούτε Iron & Wine. Νικητές οι Punch Brothers με το All Ashore.

καλύτερο country τραγούδι

Οι φίλοι της παραδοσιακής country δεν ευχαριστήθηκαν, αλλά οι πωλήσεις ήταν με το μέρος της Kacey Musgraves, η οποία και αναδείχθηκε νικήτρια με το "Space Cowboy".

καλύτερο country άλμπουμ

Κι άλλο Grammy για την Kacey Musgraves, ίσως αναμενόμενο αφού το Golden Hour κέρδισε και το βραβείο του άλμπουμ της χρονιάς.

καλύτερο reggae άλμπουμ

Νικητής ο Sting(!), για τη συνεργασία του με τον Shaggy που τον έφερε και στην Ελλάδα το περσινό καλοκαίρι. Το άλμπουμ λέγεται 44/876 και πήγε #40 στις Η.Π.Α. και #9 στη Βρετανία. Στη δε Γερμανία κατέκτησε το νούμερο 1.

καλύτερο world άλμπουμ

Νικητές οι Soweto Gospel Choir από τη Νότια Αφρική με το Freedom.

- Με τον Ozzy Osbourne να βρίσκεται δυστυχώς στο νοσοκομείο και να έχει μπει προληπτικά στην εντατική καθώς οι γιατροί φοβούνται την εκδήλωση πνευμονίας, το κλίμα ανάμεσα στους φίλους των Black Sabbath είναι λιγάκι ανήσυχο. Φρόντισε ωστόσο η γενέτειρά τους στην Αγγλία, αλλά και ο Tony Iommi, ώστε να ελαφρύνει.

Αιτία, ένα χέβι μέταλ ...παγκάκι που αφιέρωσε η δημοτική αρχή του Μπέρμιγχαμ στη θρυλική μπάντα, η οποία ως γνωστόν ξεκίνησε από εκεί το μακρινό πια 1968.

Η ιδέα προήλθε από έναν απλό fan, τον Mohammed Osama, ο οποίος δήλωσε ενθουσιασμένος μιλώντας στο BBC που η πρότασή του όχι μόνο υλοποιήθηκε, αλλά είχε και τον Tony Iommi παρών στη σχετική τελετή, που έλαβε χώρα το Σάββατο. Το παγκάκι ανέλαβε να υλοποιήσει ο Αιγύπτιος καλλιτέχνης Tarek Abdelkawi για λογαριασμό και βρίσκεται πλέον τοποθετημένο κάτω από τη Γέφυρα Black Sabbath στο κανάλι της Broad Street: κοσμείτε από τις φιγούρες των 4 μελών, ενώ έχει και την επιγραφή «Geezer. Ozzy. Tony. Bill. Made in Birmingham 1968».
«Αναρωτιόμουν πώς να μοιάζει αυτό που είχαν φτιάξει ερχόμενος να το δω», δήλωσε ο Iommi στο BBC, «αλλά είναι φανταστικό. Πραγματικά το αγάπησα».

- Ο 25άρης Famous Dex από το Σικάγο δεν είναι διάσημο όνομα εκτός Αμερικής, ωστόσο εκεί έχει βρει το δικό του πιστό κοινό σε όσους πωρώθηκαν τα τελευταία χρόνια με τη SoundCloud rap τάση. Το μοναδικό του μέχρι σήμερα άλμπουμ Dex Meets Dexter (2018) πέτυχε να φτάσει στο #12 των Η.Π.Α. παρότι δεν βγήκε σε φυσικό format, ενώ το "Japan" έγινε το πιο αναγνωρίσιμο κομμάτι του σκαρφαλώνοντας στο #28 των εθνικών charts.

Πέρυσι λοιπόν το καλοκαίρι, όταν όλα αυτά ήταν φρέσκα, o 18χρονος Zemarcuis Scott από το Άρκανσο είχε τόσο ενθουσιαστεί, ώστε ήθελε πάση θυσία να πάει στο Σικάγο και να ακούσει το ίνδαλμά του.
Όλοι βέβαια οι μουσικόφιλοι έχουμε κατά καιρούς κάνει διάφορα για να πάμε σε συναυλία των αγαπημένων μας καλλιτεχνών υπό ζόρικες συνθήκες. Αλλά ο Scott τα έπαιξε πραγματικά όλα για όλα: στις 4 Ιουλίου λοιπόν του 2018, έδωσε έναν σάλτο, πέρασε τον φράχτη του Περιφερειακού Αεροδρομίου της Texarcana και προσπάθησε στη συνέχεια να κλέψει ένα τζετ American Eagle με διπλό κινητήρα, με σκοπό να το ...πιλοτάρει ο ίδιος και να το προσγειώσει στο Σικάγο!
Και έφτασε πραγματικά πολύ κοντά, αφού η ασφάλεια του αεροδρομίου τον σταμάτησε στο τσακ, συλλαμβάνοντάς τον μέσα στο πιλοτήριο. Συνειδητοποίησαν δε στη συνέχεια ότι ο ένθερμος νέος δεν ήξερε να πιλοτάρει -σκόπευε να αυτοσχεδιάσει!
Το δικαστήριο πάντως που άκουσε τα παραπάνω αυτές τις μέρες, δεν έδειξε και μεγάλη συμπάθεια. Αρχικά διέταξαν να προσδιοριστεί αν ο Zemarcuis Scott ήταν στα καλά του -και είναι μια χαρά, όπως πιστοποίησε ψυχολόγος, απλά ...έβραζε το αίμα του. Τελικά τον καταδίκασαν σε 5 χρόνια επιτήρηση, για διάρρηξη και απόπειρα κλοπής ξένης ιδιοκτησίας. Ο Famous Dex, εντωμεταξύ, δεν έχει κάνει καμία δημόσια δήλωση για το θέμα.

- Είτε ως «νονό της soul» τον δει κανείς, είτε ως «πατέρα του funk», δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο James Brown υπήρξε μία από τις κορυφαίες μουσικές περσόνες του 20ού αιώνα: ένας τεράστιος καλλιτέχνης, το εκτόπισμα του οποίου δεν περιορίστηκε στα στεγανά κάποιου συγκεκριμένου είδους στα 50 χρόνια της καριέρας του.

Μέχρι στιγμής, ξέραμε ότι ο Brown πέθανε ανήμερα τα Χριστούγεννα του 2006 σε νοσοκομείο της Ατλάντα, στην Τζόρτζια, όπου πήγε αυτοβούλως καθώς αισθανόταν χάλια. Αν και χρειάστηκε να ακυρώσει μερικές άμεσες συναυλίες, πάντως, ευελπιστούσε ότι θα έπαιρνε εξιτήριο μέσα σε λίγες ημέρες, ώστε να προλάβει την εμφάνιση που είχε κλείσει για την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Αντ' αυτού, άφησε εκεί την τελευταία του πνοή, στα 73 του χρόνια, με το επίσημο ιατρικό ανακοινωθέν να κάνει λόγο για καρδιακή προσβολή οφειλόμενη σε επιπλοκές από πνευμονία.

Το 2017, όμως, η Jacque Hollander -τραγουδίστρια σε τσίρκο- επικοινώνησε με δημοσιογράφο του αμερικανικού τηλεοπτικού δικτύου CNN. Και του αποκάλυψε ότι είχε δουλέψει με τον Brown τη δεκαετία του 1980, πέφτοντας μάλιστα και θύμα βιασμού το 1988. Ο Brown ουδέποτε ωστόσο κατηγορήθηκε για το θέμα, καθώς η Hollander προτίμησε να σιωπήσει. Όμως έκτοτε άρχισε να συλλέγει συστηματικά στοιχεία τόσο γι' αυτόν, όσο και για τους συνεργάτες του. Τα οποία την οδήγησαν στην υποψία ότι ο θάνατός του το 2006 ήταν περίεργος.
Ξεκινώντας λοιπόν από εκεί, το CNN δημοσιεύει τώρα μια ογκώδη έρευνα (συνεντεύξεις με 14 άτομα, χιλιάδες σελίδες με αστυνομικά δελτία και συνεδριάσεις δικαστηρίων, ιατροδικαστικά τεστ, γραπτά μηνύματα), η οποία θέτει υπό αμφισβήτηση τον θάνατο του James Brown, ανοίγοντας το ενδεχόμενο να έπεσε θύμα δολοφονίας. Καθοριστική θεωρείται μάλιστα η μαρτυρία του γιατρού Marvin Crawford -ο οποίος υπέγραψε το πιστοποιητικό θανάτου- ότι ήδη από τότε κάτι δεν του άρεσε στην όλη υπόθεση. Ζήτησε λοιπόν να γίνει αυτοψία, κάτι όμως που δεν επέτρεψε η κόρη του τραγουδιστή Yamma Brown. Το CNN την προσέγγισε για διευκρινίσεις, μα εκείνη δεν ανταποκρίθηκε.
Παρά ταύτα, πρέπει να επισημανθεί ότι η όλη έρευνα δεν αποδεικνύει κάτι. Θέτει ορισμένα πράγματι ενδιαφέροντα ερωτήματα, επί της ουσίας, όμως, βασίζεται στα πιστεύω μιας σειράς ανθρώπων ότι κάτι περίεργο συνέβη με τον James Brown, χωρίς να διαθέτει αδιάσειστα στοιχεία. Παραμένει έτσι ερωτηματικό αν η αμερικανική δικαιοσύνη θα ανοίξει ξανά επισήμως την υπόθεση.

NEW ALBUMS

- YAK – Pursuit of momentary happiness