Και έφτασε όπως κάθε χρόνο η στιγμή για την γνώμη μας για τους 30 δίσκους που ξεχωρίσαμε για τη χρονιά που φεύγει σε λίγες πια ώρες. Ευχόμαστε σε όλους τους φίλους του blog χρόνια πολλά, και να είμαστε καλά να διαβάζουμε την αντίστοιχη λίστα για πολλά χρόνια ακόμα!
Την άλλη εβδομάδα , θα έχουμε τα 30 τραγούδια του 2010 και τα 10 albums σύμφωνα με το ΝΜΕ. Kαι τώρα διαβάστε και ακούστε – δείτε και από ένα απόσπασμα:
1. Arcade Fire – The suburbsΕίναι κρίμα που κάποιους δίσκους σαν το TheSuburbs, ακόμα και αν θες να τους ακούσεις χωρίς να έχεις διαβάσει καμία κριτική πιο πριν, δύσκολα δεν θα πάρει το μάτι σου κάποια πομπώδη δήλωση όπως αυτή του Mike Diver από το BBC Music (που δήλωσε ότι το The Suburbs είναι καλύτερο από το OK Computer). Σαν να μην έφτανε στους Arcade Fire δηλαδή, το βάρος που κουβαλάνε στους ώμους τους, έχοντας βγάλει ήδη δύο (στα δύο) εξαιρετικά album. Με όλα αυτά είναι δύσκολο να ακούσεις τον δίσκο ως απλά έναν δίσκο, χωρίς να κάνεις συνεχείς συγκρίσεις με το παρελθόν, το δικό τους και των άλλων, ενώ αυτή η διαδικασία μπορεί να καταστρέψει την όλη μαγεία ενός album. (mixtape.gr)
2. The National – High violet
Οι National δεν χάνουν τίποτε από όσα έχουν κατακτήσει, δεν αλλάζουν στιλ, αλλά και δεν ξανακάνουν τον ίδιο δίσκο. To 'High Violet' είναι λιγότερο χαμηλόφωνο και περισσότερο κιθαριστικό από το 'Boxer'. Χωρίς πάντως τις εκρήξεις ενέργειας - αχρείαστες εδώ - που συναντούσαμε σε κομάτια του 'Alligator', όπως "Abel" ή "Mr. November".
Οι συνθέσεις, απλές και πυκνές, λάμπουν απαλλαγμένες από φιοριτούρες και αχρείαστα στολίδια. Είναι υποβλητικοί, με τύμπανα που ανακαλούν Joy Division, χωρίς να παραγίνονται επικοί αλά Arcade Fire. Όλοι οι μουσικοί, οι αδελφοί Devendorf και οι αδελφοί Dessner, είναι από τους καλύτερους στην πιάτσα
3. Band of Horses – Infinite arms
Το indie συγκρότητα από το Seattle που δημιουργήθηκε το 2004 από τον Ben Bridwell και αρχικά ονομαζόταν απλά Horses. Μέλη του εκτός απ' το Bridwell είναι οι Ryan Monroe, Tyler Ramsey, Bill Reynolds και Creigton Barrett.
Το Infinite Arms είναι το 3ο album τους μετά το Cease to Begin (2007) και το παλιότερο Everything all the time (2006). Μελωδικοί με πολύ όμορφους στίχους οι Band of Horses επιστρέφουν σε μια προσπάθειά τους να ξανακάνουν επιτυχίες όπως το Is there a ghost και το No ones gonna love you.
4. School of Seven Bells – Disconnect from desire
Όπως πολλές μπάντες πριν από αυτούς, οι School Of Seven Bells δημιουργήθηκαν ως το αποτέλεσμα μιας μεταμεσονύκτιας συνεύρεσης. Ο Benjamin Curtis και οι αδελφές Alejandra και Claudia Deheza ξεκίνησαν τη συνεργασία τους το 2004, ενώ οι μπάντες τους Secret Machines και On-Air Library!, ήταν σε περιοδεία.
Μέχρι το τέλος του 2006, όλοι τους είχαν αφοσιωθεί στο νέο σχήμα και το 2007 βγήκαν σε περιοδεία με τους Blonde Redhead και τους Prefuse 73. Το πρώτο τους άλμπουμ “Alpinisms” κυκλοφόρησε στα τέλη του 2008 και τους έφερε σε περιοδείες με γνωστά σχήματα όπως οι M83, Bat For Lashes, White Lies. Πριν από ένα μήνα οι School Of Seven Bells κυκλοφόρησαν το δεύτερο άλμπουμ τους “Disconnect From Desire” και η μουσική τους είναι γεμάτη με απαλές κιθάρες και φωνητικά, με στοιχεία dream-pop και παραπέμπει στον ήχο της 4AD.(slap.gr)
5. LCD Soundsystem – This is happeningΑλλά το This Is Happening είναι το καλύτερο άλμπουμ των LCD Soundsystem. Γιατί αποδεικνύει περίτρανα την εξυπνάδα του
κυρίου Murphy, που δεν περιορίζεται στην πρωτοτυπία ή, κατ' άλλους, στην πρωτοπορία, μα αποφασίζει να «παίξει» με την αυστηρή φόρμα την οποία υπηρετεί. Δεν παρεκκλίνει των βασικών αρχών που έχει στο μυαλό του, προσδίδει όμως στη μουσική τα μικρά εκείνα πράγματα που θα την αναζωογονήσουν καθοριστικά.
Το απολαυστικότερο πράγμα εδώ είναι η παραγωγή. Χρησιμοποιεί τη φυσικότητα του ήχου, δίνοντας την εντύπωση πως βρίσκεσαι κι εσύ στο τεράστιο και στοιχειωμένο Mansion του Λος Άντζελες, ανάμεσα στα άπειρα κουμπάκια, πλήκτρα και μόνιτορ, με τους συμμετέχοντες να στήνουν ένα βαθμιαία εξελισσόμενο post punk κομψοτέχνημα, συνοδευόμενο από τις ευεργετικές ιδιότητες των ηλεκτρονικών σωματιδίων. Η ομορφιά όμως του This Is Happening δεν περιορίζεται εδώ. Αλλιώς θα μιλούσαμε για έναν απλά καλοφτιαγμένο δίσκο.(avopolis.gr)
6. Marina and The Diamonds – The Family JewelsΗ Μαρίνα είναι η τέλεια στιχουργός/μουσικός. Με σχεδόν μηδενική μουσική παιδεία η Μαρίνα είναι ένα κορίτσι για τη καρδιά της οποίας ως εκ θαύματος σφάζονται διακαώς να την κερδίσουν διάφορες ομάδες τραγουδιστών. Το πρώτο της album με τίτλο The Family Jewels, πρόκειται για έναν ευχάριστο σε επίπεδα pop δίσκο, που δημιουργήθηκε από μια αβίαστη και άμεση στιχουργικά έμπνευση. Ένα ορμητικό κύμα μεγάλης προσοχής από το ΝΜΕ έδωσε στη Marina μια θέση για την Radar tour που τόσο επιθυμούσε. Ήρθε δεύτερη στη δημοσκόπηση που έκανε το ΒΒC με θέμα Sound of 2010.
7. Broken records – Let me come homeΣτα μουσικά σύνολα, τα οποία ανέθεσαν στον μελοδραματισμό την οικοδόμηση του ήχου τους, συγκαταλέγεται το σεξτέτο των Broken Records. Με καταβολές που χρωστούν τα μέγιστα στην σκοτσέζικη καταγωγή τους και πολυφωνία οργάνων, το γκρουπ απ' το Εδιμβούργο ανατυπώνει σε νότες και λέξεις τις ιστορίες που ξεγλιστρούν απ' το νου των μελών του. Μαρκάροντας ως σημείο αφετηρίας το εκστατικό φερώνυμο EP τους, ξεκίνησαν κι επίσημα να περιδιαβαίνουν τα μουσικά σοκάκια απ' το 2007.
Τι είναι αυτό που τους διαφοροποιεί από πάμπολλα σύγχρονα σχήματα του ευρύτερου μελαγχολικού ηχητικού χάρτη; H ένδειξη ή καλύτερα η απόδειξη, ότι η ευθύτητα και η αμεσότητα που επικοινωνούν μέσω των τραγουδιών τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τα συναισθήματα που εκπέμπουν. Κατά συνέπεια, το ύφος τους καθίστανται απόλυτα φυσικό και ο ακατάπαυστος λυρισμός τους γίνεται αποδεκτός δίχως να προκαλεί ανία και αντιδράσεις κούρασης. (mic.gr)
8. Drums – The DrumsΤο album είναι 43 λέπτα απενοχοποιημένης διασκέδασης σε νεο-ποπ ρυθμούς με τους Drums να αποδεικνύουν, κατ'εμέ, ότι αξίζουν ακρόασης μιας και με το είδος που καταπιάνονται τα καταφέρνουν παραπάνω από καλά. Όμορφες κιθάρες και εμπνευσμένα riffs δημιουργούν ένα ηχητικό σύμπαν όπου μπορείς να κάνεις μία μίνι ηλιόλουστη βουτιά με την τρυφερή φωνή του Jonathan Pierce να πρωταγωνιστεί σίγουρα χωρίς να σκεπάζει ή να επισκιάζει κανένα όργανο. To "μαύρο" 'Best Friend' μπορεί να σε κάνει να κουνιέσαι χαρούμενα μέχρι να καταλάβεις για τι μιλάει, το 'Forever and Ever Amen' να σε κάνει μέχρι και να χορέψεις και ολόκληρος ο δίσκος να πέφτεις αλεπάλληλα από τη νοσταλγία στην επιτακτική ανάγκη για διακοπές στην παραλία.(mixtape.gr)
9. Caribou – SwimΠέραν όσων μπορούν να ειπωθούν για το Swim του Caribou, αυτό που πρέπει να κρατήσετε είναι ότι θα διεγείρει τα ακουστικά σας νεύρα. Ως ένα άκουσμα με το οποίο ίσως να μην μπορέσετε να ταυτιστείτε όλοι, αλλά που έχει –αν μη τι άλλο– κάτι να πει. Μια σωρεία αταίριαστων ήχων πλέκουν ένα ακουστικό παζλ, το οποίο, αν και ακατανόητο σε πολλά του σημεία, είναι τόσο γερά δομημένο, ώστε τελικά σε κάνει να απορείς αν υπάρχει όντως κάτι –ένα σχήμα, ένα σύμβολο– που εσύ αδυνατείς να διακρίνεις. Αυτή ακριβώς η προσπάθεια, ωστόσο, ίσως να κάνει ορισμένους να παγιδευτούν μέσα στην ιδιαιτερότητα που προσφέρει απλόχερα το Swim, θεωρώντας το ως σημαντικότερο απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα.
Καταλήγοντας, το Swim του Caribou είναι ένας όμορφος δίσκος, με απόλυτα δικιά του φωνή. Έχει σίγουρα μια θέση στην εκλεκτή δισκογραφία του 2010, ακόμα και αν κατατάσσεται κάτω από την ένδειξη «για προχωρημένους».
10. Glasser – RingΝεράιδες...
Καλή φίλη της Μπιορκ θα µπορούσε ήταν η Glasser ή Κάµερον Μεζιρόου από το Λος Αντζελες που τραγουδάει αιθέριες µελωδίες και παίζει µε τους µουσικούς της ακολουθώντας ηλεκτρονικό/φολκ καλπασµό ώσπου κάπου να φτάσει, µακριά. Ενδιαφέρον.
Ξυλόφωνα, γκλιν-γκλαν, νεραϊδο-ψιθυρίσµατα και µια βοή που θα σε ταξιδέψει στη νέα δηµιουργική σκηνή που ονειρεύεται ακόµη. Εχω την εντύπωση ότι θα ακούσουµε και άλλα από το κορίτσι – κάτι έχει πιο πολύ να πει από το « Ring» (Τrue panther) που χαµηλώνει αρκετάµετά τα πρώτα κουδουνίσµατά του, αφού πετύχει µε τον τρόπο του να αφήσει έστω ένα πρώτο σηµάδι.
11. Rumer – Seasons of my soul
12. Warpaint – The fool
13. The Walkmen – Lisbon
14. Deerhunter – Halcyon digest
15. Neil Young – Le noise
16. Grinderman – Grinderman 2
17. Gaslight Anthem - American Slang
18. The Black Keys – Brothers
19. Avi Buffalo – Avi Buffalo
20. MGMT – Congratulations
21. John Grant – Queen of Denmark
22. The Besnard Lakes - The Besnard Lakes are the roaring night
23. Broken Bells – Broken Bells
24. Beach House – Teen dream
25. Hot Chip – One life stand
26. Delphic – Acolyte
27. Vampire Weekend – Contra
28. Robert Plant – Band of Joy
29. Ariel Pink’s Haunted Graffiti – Before today
30. Crystal Castles - Crystal Castles
Playlist top – 201(1) OMD – Sister Marie says
2(4) Miles kane – Inhaler
3(6) Florence and the machine – Heavy in your arms
4(7) Pains of Being Pure At Heart – Heart in your heartbreak
5(2) School of Seven Bells – Heart is strange
6(9) Crytal Castles – Not in love
7(3) Glasser – Home
8(10) Warpaint – Undertow
9(11) ManicStreet Preachers Featuring Ian McCulloch - Some Kind Of Nothingness
10(12) White Lies – Bigger than us
11(13) Broken Records - A Darkness Rises Up
12(14) Beady Eye – Bring the light
13(5) Brandon Flowers – Only the young
14(15) Interpol – Summer well
15(17) The Naked and famous – Punching in a dream
16(8) Marina and the Diamonds – Shampain
17(18) The Courteeners – Scratch your name upon my lips
18(19)The Walkmen – Angela surf city
19(-)Hercules and Love affair – My house
20(-)The Decemberists – Down by the water
Single of the week
Hercules and Love affair – My houseΆλλος ένας χορευτικός δυναμίτης πριν τον δεύτερο μεγάλο δίσκο τους.
Την άλλη εβδομάδα , θα έχουμε τα 30 τραγούδια του 2010 και τα 10 albums σύμφωνα με το ΝΜΕ. Kαι τώρα διαβάστε και ακούστε – δείτε και από ένα απόσπασμα:
1. Arcade Fire – The suburbsΕίναι κρίμα που κάποιους δίσκους σαν το TheSuburbs, ακόμα και αν θες να τους ακούσεις χωρίς να έχεις διαβάσει καμία κριτική πιο πριν, δύσκολα δεν θα πάρει το μάτι σου κάποια πομπώδη δήλωση όπως αυτή του Mike Diver από το BBC Music (που δήλωσε ότι το The Suburbs είναι καλύτερο από το OK Computer). Σαν να μην έφτανε στους Arcade Fire δηλαδή, το βάρος που κουβαλάνε στους ώμους τους, έχοντας βγάλει ήδη δύο (στα δύο) εξαιρετικά album. Με όλα αυτά είναι δύσκολο να ακούσεις τον δίσκο ως απλά έναν δίσκο, χωρίς να κάνεις συνεχείς συγκρίσεις με το παρελθόν, το δικό τους και των άλλων, ενώ αυτή η διαδικασία μπορεί να καταστρέψει την όλη μαγεία ενός album. (mixtape.gr)
2. The National – High violet
Οι National δεν χάνουν τίποτε από όσα έχουν κατακτήσει, δεν αλλάζουν στιλ, αλλά και δεν ξανακάνουν τον ίδιο δίσκο. To 'High Violet' είναι λιγότερο χαμηλόφωνο και περισσότερο κιθαριστικό από το 'Boxer'. Χωρίς πάντως τις εκρήξεις ενέργειας - αχρείαστες εδώ - που συναντούσαμε σε κομάτια του 'Alligator', όπως "Abel" ή "Mr. November".
Οι συνθέσεις, απλές και πυκνές, λάμπουν απαλλαγμένες από φιοριτούρες και αχρείαστα στολίδια. Είναι υποβλητικοί, με τύμπανα που ανακαλούν Joy Division, χωρίς να παραγίνονται επικοί αλά Arcade Fire. Όλοι οι μουσικοί, οι αδελφοί Devendorf και οι αδελφοί Dessner, είναι από τους καλύτερους στην πιάτσα
3. Band of Horses – Infinite arms
Το indie συγκρότητα από το Seattle που δημιουργήθηκε το 2004 από τον Ben Bridwell και αρχικά ονομαζόταν απλά Horses. Μέλη του εκτός απ' το Bridwell είναι οι Ryan Monroe, Tyler Ramsey, Bill Reynolds και Creigton Barrett.
Το Infinite Arms είναι το 3ο album τους μετά το Cease to Begin (2007) και το παλιότερο Everything all the time (2006). Μελωδικοί με πολύ όμορφους στίχους οι Band of Horses επιστρέφουν σε μια προσπάθειά τους να ξανακάνουν επιτυχίες όπως το Is there a ghost και το No ones gonna love you.
4. School of Seven Bells – Disconnect from desire
Όπως πολλές μπάντες πριν από αυτούς, οι School Of Seven Bells δημιουργήθηκαν ως το αποτέλεσμα μιας μεταμεσονύκτιας συνεύρεσης. Ο Benjamin Curtis και οι αδελφές Alejandra και Claudia Deheza ξεκίνησαν τη συνεργασία τους το 2004, ενώ οι μπάντες τους Secret Machines και On-Air Library!, ήταν σε περιοδεία.
Μέχρι το τέλος του 2006, όλοι τους είχαν αφοσιωθεί στο νέο σχήμα και το 2007 βγήκαν σε περιοδεία με τους Blonde Redhead και τους Prefuse 73. Το πρώτο τους άλμπουμ “Alpinisms” κυκλοφόρησε στα τέλη του 2008 και τους έφερε σε περιοδείες με γνωστά σχήματα όπως οι M83, Bat For Lashes, White Lies. Πριν από ένα μήνα οι School Of Seven Bells κυκλοφόρησαν το δεύτερο άλμπουμ τους “Disconnect From Desire” και η μουσική τους είναι γεμάτη με απαλές κιθάρες και φωνητικά, με στοιχεία dream-pop και παραπέμπει στον ήχο της 4AD.(slap.gr)
5. LCD Soundsystem – This is happeningΑλλά το This Is Happening είναι το καλύτερο άλμπουμ των LCD Soundsystem. Γιατί αποδεικνύει περίτρανα την εξυπνάδα του
κυρίου Murphy, που δεν περιορίζεται στην πρωτοτυπία ή, κατ' άλλους, στην πρωτοπορία, μα αποφασίζει να «παίξει» με την αυστηρή φόρμα την οποία υπηρετεί. Δεν παρεκκλίνει των βασικών αρχών που έχει στο μυαλό του, προσδίδει όμως στη μουσική τα μικρά εκείνα πράγματα που θα την αναζωογονήσουν καθοριστικά.Το απολαυστικότερο πράγμα εδώ είναι η παραγωγή. Χρησιμοποιεί τη φυσικότητα του ήχου, δίνοντας την εντύπωση πως βρίσκεσαι κι εσύ στο τεράστιο και στοιχειωμένο Mansion του Λος Άντζελες, ανάμεσα στα άπειρα κουμπάκια, πλήκτρα και μόνιτορ, με τους συμμετέχοντες να στήνουν ένα βαθμιαία εξελισσόμενο post punk κομψοτέχνημα, συνοδευόμενο από τις ευεργετικές ιδιότητες των ηλεκτρονικών σωματιδίων. Η ομορφιά όμως του This Is Happening δεν περιορίζεται εδώ. Αλλιώς θα μιλούσαμε για έναν απλά καλοφτιαγμένο δίσκο.(avopolis.gr)
6. Marina and The Diamonds – The Family JewelsΗ Μαρίνα είναι η τέλεια στιχουργός/μουσικός. Με σχεδόν μηδενική μουσική παιδεία η Μαρίνα είναι ένα κορίτσι για τη καρδιά της οποίας ως εκ θαύματος σφάζονται διακαώς να την κερδίσουν διάφορες ομάδες τραγουδιστών. Το πρώτο της album με τίτλο The Family Jewels, πρόκειται για έναν ευχάριστο σε επίπεδα pop δίσκο, που δημιουργήθηκε από μια αβίαστη και άμεση στιχουργικά έμπνευση. Ένα ορμητικό κύμα μεγάλης προσοχής από το ΝΜΕ έδωσε στη Marina μια θέση για την Radar tour που τόσο επιθυμούσε. Ήρθε δεύτερη στη δημοσκόπηση που έκανε το ΒΒC με θέμα Sound of 2010.
7. Broken records – Let me come homeΣτα μουσικά σύνολα, τα οποία ανέθεσαν στον μελοδραματισμό την οικοδόμηση του ήχου τους, συγκαταλέγεται το σεξτέτο των Broken Records. Με καταβολές που χρωστούν τα μέγιστα στην σκοτσέζικη καταγωγή τους και πολυφωνία οργάνων, το γκρουπ απ' το Εδιμβούργο ανατυπώνει σε νότες και λέξεις τις ιστορίες που ξεγλιστρούν απ' το νου των μελών του. Μαρκάροντας ως σημείο αφετηρίας το εκστατικό φερώνυμο EP τους, ξεκίνησαν κι επίσημα να περιδιαβαίνουν τα μουσικά σοκάκια απ' το 2007.
Τι είναι αυτό που τους διαφοροποιεί από πάμπολλα σύγχρονα σχήματα του ευρύτερου μελαγχολικού ηχητικού χάρτη; H ένδειξη ή καλύτερα η απόδειξη, ότι η ευθύτητα και η αμεσότητα που επικοινωνούν μέσω των τραγουδιών τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τα συναισθήματα που εκπέμπουν. Κατά συνέπεια, το ύφος τους καθίστανται απόλυτα φυσικό και ο ακατάπαυστος λυρισμός τους γίνεται αποδεκτός δίχως να προκαλεί ανία και αντιδράσεις κούρασης. (mic.gr)
8. Drums – The DrumsΤο album είναι 43 λέπτα απενοχοποιημένης διασκέδασης σε νεο-ποπ ρυθμούς με τους Drums να αποδεικνύουν, κατ'εμέ, ότι αξίζουν ακρόασης μιας και με το είδος που καταπιάνονται τα καταφέρνουν παραπάνω από καλά. Όμορφες κιθάρες και εμπνευσμένα riffs δημιουργούν ένα ηχητικό σύμπαν όπου μπορείς να κάνεις μία μίνι ηλιόλουστη βουτιά με την τρυφερή φωνή του Jonathan Pierce να πρωταγωνιστεί σίγουρα χωρίς να σκεπάζει ή να επισκιάζει κανένα όργανο. To "μαύρο" 'Best Friend' μπορεί να σε κάνει να κουνιέσαι χαρούμενα μέχρι να καταλάβεις για τι μιλάει, το 'Forever and Ever Amen' να σε κάνει μέχρι και να χορέψεις και ολόκληρος ο δίσκος να πέφτεις αλεπάλληλα από τη νοσταλγία στην επιτακτική ανάγκη για διακοπές στην παραλία.(mixtape.gr)
9. Caribou – SwimΠέραν όσων μπορούν να ειπωθούν για το Swim του Caribou, αυτό που πρέπει να κρατήσετε είναι ότι θα διεγείρει τα ακουστικά σας νεύρα. Ως ένα άκουσμα με το οποίο ίσως να μην μπορέσετε να ταυτιστείτε όλοι, αλλά που έχει –αν μη τι άλλο– κάτι να πει. Μια σωρεία αταίριαστων ήχων πλέκουν ένα ακουστικό παζλ, το οποίο, αν και ακατανόητο σε πολλά του σημεία, είναι τόσο γερά δομημένο, ώστε τελικά σε κάνει να απορείς αν υπάρχει όντως κάτι –ένα σχήμα, ένα σύμβολο– που εσύ αδυνατείς να διακρίνεις. Αυτή ακριβώς η προσπάθεια, ωστόσο, ίσως να κάνει ορισμένους να παγιδευτούν μέσα στην ιδιαιτερότητα που προσφέρει απλόχερα το Swim, θεωρώντας το ως σημαντικότερο απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα.
Καταλήγοντας, το Swim του Caribou είναι ένας όμορφος δίσκος, με απόλυτα δικιά του φωνή. Έχει σίγουρα μια θέση στην εκλεκτή δισκογραφία του 2010, ακόμα και αν κατατάσσεται κάτω από την ένδειξη «για προχωρημένους».
10. Glasser – RingΝεράιδες...
Καλή φίλη της Μπιορκ θα µπορούσε ήταν η Glasser ή Κάµερον Μεζιρόου από το Λος Αντζελες που τραγουδάει αιθέριες µελωδίες και παίζει µε τους µουσικούς της ακολουθώντας ηλεκτρονικό/φολκ καλπασµό ώσπου κάπου να φτάσει, µακριά. Ενδιαφέρον.
Ξυλόφωνα, γκλιν-γκλαν, νεραϊδο-ψιθυρίσµατα και µια βοή που θα σε ταξιδέψει στη νέα δηµιουργική σκηνή που ονειρεύεται ακόµη. Εχω την εντύπωση ότι θα ακούσουµε και άλλα από το κορίτσι – κάτι έχει πιο πολύ να πει από το « Ring» (Τrue panther) που χαµηλώνει αρκετάµετά τα πρώτα κουδουνίσµατά του, αφού πετύχει µε τον τρόπο του να αφήσει έστω ένα πρώτο σηµάδι.
11. Rumer – Seasons of my soul
12. Warpaint – The fool
13. The Walkmen – Lisbon
14. Deerhunter – Halcyon digest
15. Neil Young – Le noise
16. Grinderman – Grinderman 2
17. Gaslight Anthem - American Slang
18. The Black Keys – Brothers
19. Avi Buffalo – Avi Buffalo
20. MGMT – Congratulations
21. John Grant – Queen of Denmark
22. The Besnard Lakes - The Besnard Lakes are the roaring night
23. Broken Bells – Broken Bells
24. Beach House – Teen dream
25. Hot Chip – One life stand
26. Delphic – Acolyte
27. Vampire Weekend – Contra
28. Robert Plant – Band of Joy
29. Ariel Pink’s Haunted Graffiti – Before today
30. Crystal Castles - Crystal Castles
Playlist top – 201(1) OMD – Sister Marie says
2(4) Miles kane – Inhaler
3(6) Florence and the machine – Heavy in your arms
4(7) Pains of Being Pure At Heart – Heart in your heartbreak
5(2) School of Seven Bells – Heart is strange
6(9) Crytal Castles – Not in love
7(3) Glasser – Home
8(10) Warpaint – Undertow
9(11) ManicStreet Preachers Featuring Ian McCulloch - Some Kind Of Nothingness
10(12) White Lies – Bigger than us
11(13) Broken Records - A Darkness Rises Up
12(14) Beady Eye – Bring the light
13(5) Brandon Flowers – Only the young
14(15) Interpol – Summer well
15(17) The Naked and famous – Punching in a dream
16(8) Marina and the Diamonds – Shampain
17(18) The Courteeners – Scratch your name upon my lips
18(19)The Walkmen – Angela surf city
19(-)Hercules and Love affair – My house
20(-)The Decemberists – Down by the water
Single of the week
Hercules and Love affair – My houseΆλλος ένας χορευτικός δυναμίτης πριν τον δεύτερο μεγάλο δίσκο τους.
2 comments:
Ωραιοτατα!!!
Ελπιζω να μην εχεις αντίρρηση να τα παίξω στην εκπομπουλα μου στο www.radiobubble.gr Ευχαριστωωωωωωωωω
Καλη και χαρουμενη χρονια ευχομαι. Να ειμαστε ολοι γεροί και δυνατοί! :)))
Πάνο, μου αρέσει πολύ η λίστα σου και χαίρομαι ιδιαίτερα που βλέπω τους Caribou στην πρώτη δεκάδα. Η φετινή χρονιά αν και φτωχή έβγαλε 2 δίσκους (Arcade Fire και National) οι οποίοι πιστεύω ότι θα ακούγονται για πολλά χρόνια ακόμα. Επίσης, κοιτώντας τις λίστες από διάφορα μπλογκ και περιοδικά, μου προκάλεσε εντύπωση η απουσία των Foals και των Interpol. Τέλος, μετά από καιρό είχαμε τη κυκλοφορία 2 υπέροχων ελληνικών αγγλόφωνων δίσκων (Electric Litany και Monika). Καλή χρονιά σε όλους!
Post a Comment