Φτάσαμε και στο τέλος αυτής της δεκαετίας , που από ότι φαίνεται θα είναι ορόσημο για τη μουσική τουλάχιστον όπως την γνωρίζαμε. Αυτή είναι η λίστα με τις 30 προτιμήσεις μας σε δίσκους για το 2009. Στα πρώτα 10 έχουμε και κριτικές από διάφορα sites:
3. Kasabian - West ryder pauper lunatic asylum
Η γενιά των groups που αναδείχτηκαν στις αρχές των ’00s από τη Βρετανία έχουν ένα κοινό σημείο. Για να το θέσουμε αρκούντως κομψά, στη συντριπτική τους πλειοψηφία αποδείχτηκαν πολύ κατώτερα των προσδοκιών. Κυκλοφόρησαν άλμπουμ που έτυχαν τεράστιας προβολής για πολλούς και διάφορους λόγους - επιχειρηματικούς, διαφημιστικούς, ηθικούς. Η αλήθεια τελικά διέψευσε τους ενθουσιώδεις και επαλήθευσε τους υποψιασμένους.
Κάθε κανόνας χρειάζεται όμως τις εξαιρέσεις του, όπως λέει και το γνωστό κλισέ. Και το ενδιαφέρον ανεβαίνει όταν εμφανίζονται οι εξαιρέσεις των εξαιρέσεων και τελικά το όλο σκηνικό λαμβάνει, με το πέρασμα του χρόνου, νέες διαστάσεις, αναπτύσσοντας νέες αλήθειες. Τέτοια περίπτωση αποτελούν και οι Kasabian, μια μπάντα που προσέλαβε δυσθεώρητες διαστάσεις με το καλοστημένο ντεμπούτο της, αλλά κόλλησε στον «δεύτερο δύσκολο δίσκο» - ο οποίος, αν δεν γκρέμισε ό,τι είχε φτιαχτεί πριν, τότε σίγουρα έβαλε νέα κριτήρια για την ποιότητα τους. Αλλά να που έρχεται το τρίτο πόνημά τους West Ryder Pauper Lunatic Asylum να ανακατέψει πάλι τα πράγματα και να αφήσει ένα γενικό ερώτημα: είναι οι Kasabian μια καλή μπάντα που βγάζει και «πατάτες»; Ή άλλη μια μετριότητα με τα πάνω και τα κάτω της; Ομολογουμένως δύσκολο ερώτημα, με την πλάστιγγα να γέρνει πάντως υπέρ της πρώτης επιλογής, αφού οι Βρετανοί αποδεικνύουν εδώ ότι έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά, έχουν (και) νέες ιδέες και εν τέλει φτιάχνουν ωραίους δίσκους. (avopolis)
1. A Place to Bury Strangers - A Place to Bury StrangersΠίσω από τα επίπεδα θορύβου και τους τόνους reverb κρύβονται απίστευτα κομμάτια. Κολλητικοί και θελκτικοί μέσα στο μπαράζ αδρεναλίνης και τη βρετανική fuzz ενέργεια των 1980s, καθώς και στα επιτεύγματα των My Bloody Valentine και των Jesus & Mary Chain. Αντί να ξυπνούν νοσταλγία όμως, μας κάνουν και πάλι παιδιά... (avopolis)
2. The Hidden Cameras – Origin : OrphanΟι Καναδοί είχαν δείξει υψηλά επίπεδα σύνθεσής και στους προηγούμενους δίσκους τους , αλλά εδώ ξεπερνούν τον εαυτό τους!
3. Kasabian - West ryder pauper lunatic asylum
Η γενιά των groups που αναδείχτηκαν στις αρχές των ’00s από τη Βρετανία έχουν ένα κοινό σημείο. Για να το θέσουμε αρκούντως κομψά, στη συντριπτική τους πλειοψηφία αποδείχτηκαν πολύ κατώτερα των προσδοκιών. Κυκλοφόρησαν άλμπουμ που έτυχαν τεράστιας προβολής για πολλούς και διάφορους λόγους - επιχειρηματικούς, διαφημιστικούς, ηθικούς. Η αλήθεια τελικά διέψευσε τους ενθουσιώδεις και επαλήθευσε τους υποψιασμένους.
Κάθε κανόνας χρειάζεται όμως τις εξαιρέσεις του, όπως λέει και το γνωστό κλισέ. Και το ενδιαφέρον ανεβαίνει όταν εμφανίζονται οι εξαιρέσεις των εξαιρέσεων και τελικά το όλο σκηνικό λαμβάνει, με το πέρασμα του χρόνου, νέες διαστάσεις, αναπτύσσοντας νέες αλήθειες. Τέτοια περίπτωση αποτελούν και οι Kasabian, μια μπάντα που προσέλαβε δυσθεώρητες διαστάσεις με το καλοστημένο ντεμπούτο της, αλλά κόλλησε στον «δεύτερο δύσκολο δίσκο» - ο οποίος, αν δεν γκρέμισε ό,τι είχε φτιαχτεί πριν, τότε σίγουρα έβαλε νέα κριτήρια για την ποιότητα τους. Αλλά να που έρχεται το τρίτο πόνημά τους West Ryder Pauper Lunatic Asylum να ανακατέψει πάλι τα πράγματα και να αφήσει ένα γενικό ερώτημα: είναι οι Kasabian μια καλή μπάντα που βγάζει και «πατάτες»; Ή άλλη μια μετριότητα με τα πάνω και τα κάτω της; Ομολογουμένως δύσκολο ερώτημα, με την πλάστιγγα να γέρνει πάντως υπέρ της πρώτης επιλογής, αφού οι Βρετανοί αποδεικνύουν εδώ ότι έχουν τα αυτιά τους ανοιχτά, έχουν (και) νέες ιδέες και εν τέλει φτιάχνουν ωραίους δίσκους. (avopolis)
4. Yeah Yeah Yeahs – It’s blitz
H Karen O αναδεικνύεται εδώ η απόλυτη persona των 00s και όλοι περιμένουν πια την επόμενη κίνησή της!
H Karen O αναδεικνύεται εδώ η απόλυτη persona των 00s και όλοι περιμένουν πια την επόμενη κίνησή της!
5. Metric – Fantasies 
Η ποπ σε όλο της το μεγαλείο , από έναν δίσκο που ακούγεται συνεχώς από την αρχή μέχρι το τέλος!
Η ποπ σε όλο της το μεγαλείο , από έναν δίσκο που ακούγεται συνεχώς από την αρχή μέχρι το τέλος!
6. Silversun Pickups – Swoon
Λίγοι μουσικοί μ του είδους τους στις ΗΠΑ βγάζουν σήμερα σημαντικούς δίσκους! 2 στα 2 λοιπόν!!!
7. Wilco – Wilco (The album)
Πιστοί στο ύφος τους , αυτή τη φορά ξεφεύγοντας και από την Americana, κλείνουν το μάτι και στο Ευρωπαικό ακροατήριο.
8. The Cribs – Ignore the ignorant
Τελικά αυτός ο Johhny Marr είναι για να μεταμορφώνει και συγχρόνως να ανασταίνει συγκροτήματα!
9. The Xx – The XX
Το ΧΧ αποτελεί μία άσκηση ύφους σε ένα εντελώς μινιμάλ πεδίο έκφρασης, όπου ο εντυπωσιασμός δεν αποτελεί άμεση αντίδραση για τον ακροατή, αλλά φυσικό και σταδιακό αποτέλεσμα. Απαλές μελωδίες, βασικά ρυθμικά μέρη, σκοτεινή ατμόσφαιρα και μελαγχολική διάθεση είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της μουσικής των ΧΧ. Τίποτα καινούργιο λοιπόν, όταν όμως τα υλικά δένουν τόσο καλά μεταξύ τους και μάλιστα στο πρώτο κιόλας άλμπουμ μιας μπάντας δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς πως κάτι καλό ενυπάρχει. (avopolis)
10. Royksopp – Junior
Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από την κυκλοφορία του προηγούμενου (δεύτερού τους) άλμπουμ, The Understanding, και πολλοί θα βιαστούν ίσως να πουν πως κάπου οι Royksopp χαλάρωσαν, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα το γράψιμο νέων κομματιών μετά την επιτυχία που γνωρίσανε. Η απάντηση όμως έρχεται άμεσα και με διπλό σκέλος: αφενός κάποιος που τους έχει παρακολουθήσει θα απαντήσει ότι ακριβώς τόσον καιρό τους χρειάστηκε και μεταξύ του πρώτου και δεύτερου δίσκου· και αφετέρου πως η φετινή τους εξόρμηση στη δισκογραφία δεν θα είναι μονή, αλλά διπλή, καθώς προς φθινόπωρο μεριά αναμένουμε και το δίδυμο αδερφάκι του προς συζήτηση Junior, το Senior. Σύμφωνα με την ίδια τη μπάντα, ενώ το Junior ακούγεται ενεργητικό και πιο χορευτικό, το Senior θα είναι πιο εσωστρεφές και downtempo αποκαλύπτοντας την πολύπλευρη γραφή τους. Εφόσον όμως δεν έχουμε ακόμα στα χέρια μας το Senior ας μείνουμε στο Junior: έναν δίσκο ο οποίος μοιάζει να μην έχει να χάσει ούτε σπιθαμή συγκρινόμενος με τα δυο προηγούμενα άλμπουμ τους.(avopolis)
Λίγοι μουσικοί μ του είδους τους στις ΗΠΑ βγάζουν σήμερα σημαντικούς δίσκους! 2 στα 2 λοιπόν!!!
7. Wilco – Wilco (The album)
Πιστοί στο ύφος τους , αυτή τη φορά ξεφεύγοντας και από την Americana, κλείνουν το μάτι και στο Ευρωπαικό ακροατήριο.
8. The Cribs – Ignore the ignorant
Τελικά αυτός ο Johhny Marr είναι για να μεταμορφώνει και συγχρόνως να ανασταίνει συγκροτήματα!
9. The Xx – The XX
Το ΧΧ αποτελεί μία άσκηση ύφους σε ένα εντελώς μινιμάλ πεδίο έκφρασης, όπου ο εντυπωσιασμός δεν αποτελεί άμεση αντίδραση για τον ακροατή, αλλά φυσικό και σταδιακό αποτέλεσμα. Απαλές μελωδίες, βασικά ρυθμικά μέρη, σκοτεινή ατμόσφαιρα και μελαγχολική διάθεση είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της μουσικής των ΧΧ. Τίποτα καινούργιο λοιπόν, όταν όμως τα υλικά δένουν τόσο καλά μεταξύ τους και μάλιστα στο πρώτο κιόλας άλμπουμ μιας μπάντας δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς πως κάτι καλό ενυπάρχει. (avopolis)
10. Royksopp – Junior
Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από την κυκλοφορία του προηγούμενου (δεύτερού τους) άλμπουμ, The Understanding, και πολλοί θα βιαστούν ίσως να πουν πως κάπου οι Royksopp χαλάρωσαν, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα το γράψιμο νέων κομματιών μετά την επιτυχία που γνωρίσανε. Η απάντηση όμως έρχεται άμεσα και με διπλό σκέλος: αφενός κάποιος που τους έχει παρακολουθήσει θα απαντήσει ότι ακριβώς τόσον καιρό τους χρειάστηκε και μεταξύ του πρώτου και δεύτερου δίσκου· και αφετέρου πως η φετινή τους εξόρμηση στη δισκογραφία δεν θα είναι μονή, αλλά διπλή, καθώς προς φθινόπωρο μεριά αναμένουμε και το δίδυμο αδερφάκι του προς συζήτηση Junior, το Senior. Σύμφωνα με την ίδια τη μπάντα, ενώ το Junior ακούγεται ενεργητικό και πιο χορευτικό, το Senior θα είναι πιο εσωστρεφές και downtempo αποκαλύπτοντας την πολύπλευρη γραφή τους. Εφόσον όμως δεν έχουμε ακόμα στα χέρια μας το Senior ας μείνουμε στο Junior: έναν δίσκο ο οποίος μοιάζει να μην έχει να χάσει ούτε σπιθαμή συγκρινόμενος με τα δυο προηγούμενα άλμπουμ τους.(avopolis)
11. The Pains of being pure at heart- The pains of being pure at heart
12. Doves – Kingdom of rus
13. White Lies - To lose my life
14. The Horrors – Primary colours
15. The Big Pink – A brief history of love
16. Fuck Buttons – Tarot sport
17. Brendan Benson – My old, familiar friend
18. Muse – The resistance
19. Animal Collective – Merriweather post Pavillion
20. Arctic Monkeys – Humbug
21. The Temper Trap – Conditions
22. Fever Ray – Fever Ray
23. Florence and the Machine – Lungs
24. Wild Beasts – Two dancers
25. Empire of the Sun – Walking on a dream
26. The Dead Weather – Horehound
27. La Roux – La Roux
28. Chairlift – Does you inspire you
29. Richard Hawley – Truelove’s gutter
30. Gliss – Devotion implosion
12. Doves – Kingdom of rus
13. White Lies - To lose my life
14. The Horrors – Primary colours
15. The Big Pink – A brief history of love
16. Fuck Buttons – Tarot sport
17. Brendan Benson – My old, familiar friend
18. Muse – The resistance
19. Animal Collective – Merriweather post Pavillion
20. Arctic Monkeys – Humbug
21. The Temper Trap – Conditions
22. Fever Ray – Fever Ray
23. Florence and the Machine – Lungs
24. Wild Beasts – Two dancers
25. Empire of the Sun – Walking on a dream
26. The Dead Weather – Horehound
27. La Roux – La Roux
28. Chairlift – Does you inspire you
29. Richard Hawley – Truelove’s gutter
30. Gliss – Devotion implosion
2 comments:
Νομίζω, η καλύτερη λίστα που έχω δει μέχρι τώρα. Θα αναρτήσω σύντομα και τη δική μου
τα 11 αγαπημένα μου άλμπουμ του 2009: http://vtheodoropoulos.blogspot.com/
Post a Comment