musiconline: 5 – 3

- Όπως κάθε χρονιά, έτσι και φέτος, εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον πλανήτη συντόνισαν τα ρολόγια τους σε ώρα Λος Άντζελες, ώστε να απολαύσουν τη λαμπρή, 90ή τελετή απονομής των βραβείων Oscar, σε ζωντανή σύνδεση με το Dolby Theatre του Χόλιγουντ.
Το ενδιαφέρον μονοπώλησαν βέβαια τα «μεγάλα» βραβεία. Λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα ώρα Ελλάδας, ήρθε το πρώτο: όπως αναμενόταν, ο Sam Rockwellπήρε Oscar Β΄Ανδρικού Ρόλου για τον ρόλο του Jason Dixon στο Three Billboards Outside Ebbing, Missouri (Τρεις Πινακίδες Έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι). Το Oscar Β΄Γυναικείου Ρόλου, πάλι, κατέληξε στην Allison Janney για το πορτραίτο της LaVona Golden στο I, Tonya.

Καλύτερη ταινία βγήκε το The Shape Of Water (Η Μορφή Του Νερού), Oscar Πρωτότυπου Σεναρίου έλαβε ο Jordan Peele για το Get Out (Τρέξε), ενώ το Oscar Σκηνοθεσίας πήρε o Guillermo del Toro για το Shape Of Water. Με Oscar Α΄Ανδρικού Ρόλου βραβεύτηκε ο Gary Oldman για το εκπληκτικό πορτραίτο του Βρετανού πρωθυπουργού Winston Churchill στο The Darkest House (Η Πιο Σκοτεινή Ώρα), ενώ το αγαλματίδιο για τον Α΄Γυναικείο Ρόλο βρέθηκε στα χέρια της Frances McDormand, για το καταπληκτικό πορτραίτο της Mildred Hayes στο Τρεις Πινακίδες Έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι. Τέλος, έκπληξη σημειώθηκε στο Oscar ξενόγλωσσου φιλμ, το οποίο πήρε το Una Mujer Fantástica (Μια Φανταστική Γυναίκα) του Sebastián Lelio από τη Χιλή -ταινία που το ελληνικό κοινό είδε πρώτο, στις Νύχτες Πρεμιέρας 2017 του περιοδικού Σινεμά.
Για μας, βέβαια, μεγάλο ενδιαφέρον είχαν και τα μουσικά Oscar 2018. Η εναλλακτική κοινότητα αγωνιούσε για το τι θα έκανε ο Sufjan Stevens στην κατηγορία Καλύτερου Τραγουδιού με το "Mystery Of Love" που κόσμησε το συζητημένο Call Me By Your Name (Να Με Φωνάζεις Με Τ' Όνομά Σου), αγωνιούσε όμως και για την κατηγορία Καλύτερου Soundtrack, όπου υποψήφιος ήταν ο κιθαρίστας των Radiohead, Jonny Greenwood, για το score του Phantom Thread (Αόρατη Κλωστή).
Ωστόσο, η εναλλακτική κοινότητα έμεινε κατάφωρα απογοητευμένη, παρά την ωραία πινελιά της live παρουσίας του Sufjan Stevens στο κόκκινο χαλί, με τη St. Vincent, τον Moses Sumney και τον Chris Thile να τον πλαισιώνουν. Ο Αμερικανός τραγουδοποιός έχασε το Όσκαρ από το "Remember Me", το οποίο έγραψαν οι Kristen Anderson-Lopez & Robert Lopez για την ταινία κινουμένων σχεδίων της Pixar, Coco -το ερμηνεύουν διάφοροι εκτελεστές κατά τη διάρκειά της, αλλά η πιο επίσημη εκδοχή είναι το ντουέτο του Miguel με τη Natalia LaFourcade.

- «Έξυπνος, αστείος, ένας σπουδαίος μουσικός... Είμαι πολύ στεναχωρημένος για τον θάνατο του φίλου μου».
Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Alex Kapranos των Franz Ferdinand και προέρχονται από το tweet που έγραψε όταν έμαθε τα νέα για τον απροσδόκητο θάνατο του Patrick Doyle.

Σκωτσέζος στην καταγωγή, ο Doyle έγινε ευρύτερα γνωστός μέσα από τους Veronica Falls, την indie pop μπάντα που συνίδρυσε το 2009 μαζί με τη Roxanne Clifford, με την οποία ήταν ως τότε μαζί στους Sexy Kids: το πρώτο τους άλμπουμ Veronica Falls κέρδισε κάμποση δημοσιότητα το 2011 στον διεθνή εναλλακτικό Τύπο, παρότι με εμπορικούς όρους παρέμεινε στο βαθύ indie underground (μόλις #150 στα βρετανικά charts).
Μετά το 2014, οι Veronica Falls -αν και δεν διαλύθηκαν ποτέ επισήμως- φάνηκε να μπήκαν σε παρατεταμένη παύση εργασιών κι έτσι ο Doyle εμφανίστηκε ξανά πρώτα με τους Royal We και ύστερα με το σόλο εγχείρημα Basic Plumbing, πριν προχωρήσει το 2016 στη συγκρότηση των Boys Forever, με εκείνον ως βασικό τραγουδοποιό και τραγουδιστή.
Η επίσημη ιστοσελίδα των Boys Forever κάλεσε όσους ενδιαφέρονται να κάνουν κάποια προσφορά στη μνήμη του, να την κάνουν υπέρ του LGBT Center του Λος Άντζελες, καθώς «πρόσφερε ανεκτίμητη υποστήριξη στον Patrick».
Η αιτία θανάτου του, δεν ανακοινώθηκε. O Patrick Doyle ήταν μόλις 32 χρονών.

- Τα υπόλοιπα διεθνή ονόματα που θα πλαισιώσουν την πολύκροτη εμφάνιση

των Arctic Monkeys στην Ελλάδα την Παρασκευή 6 Ιουλίου στο Terra Vibe της Μαλακάσας ανακοίνωσε το Rockwave, έχοντας περαιτέρω εκπλήξεις για το εγχώριο εναλλακτικό κοινό.
Για πρώτη λοιπόν φορά, θα μας έρθουν οι Alt-J, η indie μπάντα από το Leeds της Βρετανίας που με το ντεμπούτο τους An Awesome Wave πίσω στο 2012 (Βρετανία #13, Η.Π.Α. #80) κέρδισε το βραβείο Mercury, γενόμενη μια μεγάλη ελπίδα του Νησιού για το εναλλακτικό μέλλον. Οι Alt-J καταφτάνουν στην Ελλάδα περιοδεύοντας για το Relaxer του 2017, που τους απέφερε ένα #6 στα charts της πατρίδας και μια top-20 επιτυχία στις Η.Π.Α. (#14).

Μαζί τους, θα ξαναδούμε τον Miles Kane. Ο τραγουδοποιός από το Λίβερπουλ μας είναι βέβαια γνωστός ως το 1/2 των Last Shadow Puppets, οι οποίοι έδωσαν μια εξαιρετική συναυλία ως headliners της 1ης μέρας του Rockwave 2016. Στο φετινό Rockwave έρχεται για σόλο εμφάνιση, καθώς ετοιμάζει τον νέο του προσωπικό δίσκο για την ερχόμενη άνοιξη, 5 σχεδόν χρόνια μετά το Don't Forget Who You Are του 2013 (Βρετανία #8).
Στην Αθήνα θα μας έρθουν όμως και οι Get Well Soon, ξανά ύστερα από κάμποσα χρόνια: τελευταία φορά τους είδαμε στο PassPort το 2012.Το γερμανικό σχήμα σήκωσε μεγάλες συζητήσεις στους indie κύκλους πίσω στο 2008, με το ντεμπούτο του Rest Now, Weary Head! You Will Get Well Soon (Γερμανία #28, Γαλλία #92) και συνέχισε έκτοτε με συνέπεια την πορεία του.
Το ελληνικό όνομα που θα ανοίξει στις 6 Ιουλίου για τους διεθνείς guests είναι οι Jacks Full, εκπρόσωποι της hard & heavy σκηνής, οι οποίοι εμφανίστηκαν το 2015 και αυτές τις μέρες δουλεύουν τον 2ο δίσκο τους.

- Η μαζική επιτυχία έχει μέχρι στιγμής διαφύγει στον Nicolas Jaar, ο οποίος μετράει μόλις ένα #164 στη Γαλλία για το 2ο άλμπουμ του Sirens (2016), εντούτοις το γκελ του το έχει κάνει στο ηλεκτρονικό underground των καιρών μας. Μεταξύ άλλων και στο ελληνικό κοινό, όπως πιστοποίησε και η εμφάνισή του στην Αθήνα το 2017 .
Τώρα, ο Jaar αποδεικνύει συν τοις άλλοις ότι είναι και ένας ευφυής παίκτης, χρησιμοποιώντας τις ίδιες τις συμβάσεις της μουσικής βιομηχανίας για να το αποδείξει. Σε κάθε άλλη περίπτωση, δηλαδή, ο διεθνής εναλλακτικός Τύπος θα είχε γράψει ως βασική την είδηση της δισκογραφικής του επιστροφής, 2 σχεδόν χρόνια μετά το προαναφερόμενο Sirens. Όμως ο Jaar έβγαλε το νέο του άλμπουμ ως Α.A.L. (Against All Logic) κι έτσι πήρε λίγο στον Τύπο να καταλάβει με τι είχε να κάνει.

Οι πιο υποψιασμένοι, δηλαδή, κατάλαβαν ότι κάτι έτρεχε με τον τίτλο 2012-2017, αφού δεν υπάρχει τέτοια καριέρα για κάποιον καλλιτέχνη ονόματι A.A.L. Το γεγονός επιπλέον ότι βγήκε στο label του Χιλιανο-αμερικανού συνθέτη, Other People, εν τέλει και η ίδια η track list, επιβεβαιώσαν την πραγματικότητα, έστω κι αν το όνομα

Jaar δεν φαίνεται πουθενά, έστω κι αν στο store της Other People δεν δίνεται καμία πληροφορία.
Όπως βέβαια δηλώνει ο τίτλος, δεν έχουμε τον διάδοχο του Sirens στα χέρια μας, αλλά μια συλλογή. Κατά βάση περιέχονται δηλαδή κομμάτια που ήδη είχαν ακουστεί το 2016 σε συνεχή μίξη σε ένα online set που είχε κυκλοφορήσει ο Jaar ως A.A.L. (εδώ όμως σε πιο κανονική ροή), υπάρχουν όμως και κάποιες εντελώς καινούριες συνθέσεις.
O Kevin Lozano του Pitchfork έχρισε ήδη το “I Never Dream” ως το καλύτερο ηλεκτρονικό κομμάτι του 2018 (μέχρι στιγμής).

NEW ALBUMS

- Anna Burch – Quit the curse